In tragisch zit het woordje traag verstopt en ik vind het leven allebei, je hoeft het niet met me eens … Meer

Ik begrijp niet hoe hij bestaat. Hoe zacht hij is maar hoe wild hij is hoe veel te grootzijn handen … Meer

verzadigd groende zoete geur van gekneusde plantenvandaag ben ik licht we rennen om te herinnerenwe rennen om ons te herinnerenwe … Meer

‘Frederik Van Eeden’ is slechts een plein op de parking voor de mensen uit Antwerpen, de naam van een schrijver … Meer

De stad als lege fruitmand. Twee appels rollen verder op exact anderhalve meter afstand. Wij hangen rond tussen de vier … Meer

Ik wou dat dit beeld niet zo veel over ons vertelde. Ik wou dat het niets over ons zei. Ons … Meer

gaan we altijd maar door omdat we moeten omdat we willen omdat we dat moeten willen omdat doorgaan geen beslissing … Meer

Ik viel vlak voor ik zei: Kus me nog een keer terwijl ik zeg dat ik je haat dan zijn … Meer

Onze intenties hangen ingekaderd boven bed in mozaïek met meer spiegels dan je zou verwachten in het huis van iemand … Meer

Ik wist altijd wanneer ze er was. Ze deed niets om het te verstoppen. Er waren de restjes gloss op … Meer

1 / Ik sluit de deur van de boekwinkel en steek het plein over. Een jongen zoekt mijn blik en … Meer