Elk jaar opnieuw vergeet ik tijdens de donkere maanden hoe lang zomerdagen duren. In mei kijk ik steevast verbaasd naar…

Een groen donsdeken bedekt de heuvels in het noorden van Sardinië. Het is alsof iemand de kleur tot duizend nauwelijks…

Vandaag mis ik ons leven. Ons leven samen. Vandaag mis ik het hard. Ik weet dat dit neerpennen waarschijnlijk niets…

De stilte treft je anders als ze onvervalst is. Geen omgekeerde-geluidsgolven-gedoe zoals bij de stilte van mijn hoofdtelefoon. Nee, noise…

In tragisch zit het woordje traag verstopt en ik vind het leven allebei, je hoeft het niet met me eens…

Ik begrijp niet hoe hij bestaat. Hoe zacht hij is maar hoe wild hij is hoe veel te grootzijn handen…

verzadigd groende zoete geur van gekneusde plantenvandaag ben ik licht we rennen om te herinnerenwe rennen om ons te herinnerenwe…

‘Frederik Van Eeden’ is slechts een plein op de parking voor de mensen uit Antwerpen, de naam van een schrijver…

De stad als lege fruitmand. Twee appels rollen verder op exact anderhalve meter afstand. Wij hangen rond tussen de vier…

Ik wou dat dit beeld niet zo veel over ons vertelde. Ik wou dat het niets over ons zei. Ons…